20 Aralık 2015 Pazar

Tekrar Merhaba

Tekrar merhaba...
Bu alıştığınız yazılarımdan olmayacak.
Önce sizlerden kocaman bir özür dileyerek başlayacağım...
Yazılarımdan sizi mahrum bıraktığım ve de en önemlisi yazmayı bıraktığım için...
Bende acı yaşayan diğer insanlar gibi bencilleştim ve her şeyden uzaklaştım.
Sizlerden, kalem-kağıttan, yazmaktan,
Kendimi anlatıp, sizlerle eşsiz bağ kurmaktan...
Ve daha acısı, kendimden...
Kötü şeyler yaşadım.
Birine bağlandım kör kütük, düşünemedim sonunu...
Sandım ki; "tamam oldu artık!"...
Bu defa mutlu olacağım ve beni kıskanan herkese;
"Bu sefer başaramadınız, bakın ben ne kadar da mutluyum." diyecektim...
Ama olmadı...
Bulutlardan zemine çakılmak çok acıtıyormuş be...
Kanaman, hem de oluk oluk...
Sıyrıkların, açılan kesikler çok derin oluyormuş...
Günah olmasa, ölmeyi isteyecek kadar acı.
Oysa bu sefer farklı olabilirdi her şey...
Sevebilirdik normal insanlar gibi birbirimizi.
Bırakmayabilirdik, sıkı sıkıya tutarken...
Severek vazgeçmek olur mu? derdim hep, oluyormuş.
Nefret ederken sevebiliyormuşsun.
"Sevmiyorum" diye bağırırken, onu arzulayabiliyormuşsun.
Ona zarar verirken acıyabiliyormuş,
Kaçmak isterken kendini O'nun kollarında bulabiliyormuşsun...
"Aşk" ne demek diye sormayın hiç kimseye.
Aşk her bedende farklıymış, bunu gördüm.
"Aşk" kararsız kaldığın o anmış,
İsteyip de, yapamadığın,
Kaçmak isteyip, uzaklaşamadığın,
Ölmeyi dileyip, ölemediğinmiş...
"Aşk" tarif edemediğimiz o duygu karmaşasıymış...
Aşk; arayıp da bulamadığın, bulunca da köşe bucak kaçtığınmış,
Ve son bir şey daha;
O'nu aramayın,
Çünkü Aşk; ancak kendi istediği zaman sizi bulacaktır...

Devamını Oku

17 Haziran 2015 Çarşamba

Öğrendim...

Üzgün müyüm, bilmiyorum...
İçimde kırılmış bir parça var.
Hareket ettikçe kanıyorum.
Belirsizlikmiş insanı çürüten, anladım...
Umut etmeye çalıştıkça kendimde kayboluyorum.
Bacaklar değilmiş, bedende en yorulan yer.
Kalpmiş, anladım...
Ve bu organımı nasıl dinlendireceğimi hiç bilmiyorum...
İki kişi çıktığın yolda tek kalmak nasıl bir duygu,
Öğrendim...
Yalnızlığın gerçek anlamını öğrendim mesela,
Mutsuzluğun tanımını...
Kendine olan saygını kaybetmemek gerekiyormuş mesela.
Kim için, ne için olursa olsun...
Seni sen yapan şeylerden vazgeçmemeliymişsin bir kişi uğruna,
Kendini sevmeliymişsin önce.
Gözünden, saçından, fiziğinden çok,
Kusurlarını...
Kendi eksiklerini seversen eğer, başkası da severmiş onları,
Öğrendim...
Daha fazla saygı duymalısın kendine ki;
Gelecek kişinin başka şansı kalmasın...
Bir de mutluluğu şartlamamak, birilerine adamamak gerekiyormuş,
Bak bunu da çok geç öğrendim...
insan önce kendiyle mutlu olmalı,
Kendiyle evlenmeli, kendine katlanmalıymış.
İşte o zaman gelen kişinin başka şansı kalmazmış...
Olmayan şeyleri zorlamamalı,
Gitmesi gereken kim varsa, vedalaşmalı,
Kendine veda etmeden, onu üzen ne varsa uzaklaşmalıymış...
Öğrendim...
Ben, bugün biraz daha büyüdüm...
Kendimi tanıdım...
İsteklerimi öğrendim...
Benim değerimi düşürenleri, ardımda bıraktım...
Ve yeni hayatıma, verdiğim kararlarla bir adım attım...
Teşekkür ederim hatalarım...
Siz olmasaydınız, ben büyüyemezdim.
Teşekkür ederim...

Devamını Oku