Affeder misin beni?

"
Yapayalnız kalmak nedir bilirmisin?
Nereden bileceksin,
Sırılsıklam 'sensizlik'..
Kucak dolusu 'özlem'..
Üşümek ama öyle böyle değil..
Kemiklerine kadar hatta iliklerine kadar üşümek..yada,
Çekip yorganı kafana kadar, hayata ve zamana meydan okumak, okumak istemek..
Bende bilirdim be sevgili gitmeyi.
Rüyaydı, güzeldi ama geçti demeyi.

İki kişiden yalnızca birisi başarabilirmiş gitmeyi.
Diğeri ise ondan arta kalan şeylerle,
Çaresizce bıraktığı yerde beklermiş..
Sen hiç konuştun mu duvarlarla,
Anlattın mı beni, gülüşümü, öpüşümü..
Anlattın mı gözlerinin içine nasıl baktığımı, neler hissettiğini..
Anlatmadın tabi, affetmemi istemiştin benden seni, giderken..
Şimdi sen söyle bana;
Seni hayatımın merkezine koyduğum,
En çok ama hep seni sevdiğim,
Bıraktığın yerde öylece hala umutsuzca seni beklediğim için,
Affeder misin beni?
"