Büyümek..

Kabul edemediğin ne varsa, şimdi kabullenme vakti,
Evet O vardı ve senindi..
Çok sevdin yalan değil, O'da seni sevdi,
Ama güzel olan her şey biter bir gün, biliyorsun.
O çok sevdiğin çikolatayı düşün, sonsuza kadar mı kaldı seninle?
Hayır, bitti ve sende hiç düşünmeden aldın yenisini,
Çok sevdiğin o şirin anahtarlık,
Ya da ne bileyim özenerek aldığın o ayakkabı,
Onlar da gitti dimi? Biliyorum..
O, artık sana ait değil, zamana karıştı, geçmiş bulaştı üzerine..
Artık istesende gelecekle yıkayamazsın O'nu..
Hala bir şeyler yazıyorsun, dinlediğin müziklerde O'nu arıyorsun,
Romantik filmlerinin kahramanı yapıyorsun,
Ama O'nun bunlardan haberi yok, hayatını yaşıyor.

Sana unut demiyorum ki, unutmak ihanettir..
Kabullen sadece; "O yok ve bir daha asla olmayacak!"
Belki o zaman diner içindeki o anlamsız acı..
Şimdi bırak o okuduğun kitabı elinden, veya o dinlediğin müzik her neyse kapat hemen,
Yazıyorsan eğer hala O'na, bırak o kağıt kalemi elinden,
Ve düşün şimdi; neler yapıyordun O yokken,
Nasıl mutlu oluyordun hatırla,
Mesela yarın sabah erken uyan, en sevdiğin giysilerini giy ve,
Kimseye bir şey söylemeden çık evden,
Yeni yerler keşfet, kısacası O'nsuz yerleri keşfet..
Gülümse birde, yakışıyor sana biliyorum..
Şu uçan kuşu görüyormusun, kimsesiz gibi duruyor ama nasıl özgür ve mutlu..
Çiçek ve çimen kokularınıda es geçmeyelim tabi,
Çek içine biraz da, ciğerlerin bayram etsin..
Bir kaç adım sonra hayatın devam ettiğini,
Sen dursan bile dünyanın dönmeye devam ettiğinin farkına varacaksın..
Tenine değen o güneş ışınları gözlerinde umuda neden olacak,
Tanıdığın o kişileri deneyim diye koy cebine ve yeni insanlar tanı..
Hepsinin hayatında farklı bir renk olduğunu gördüğünde,
Eskilere üzülmeyi bırakıp yeni insanlar tanımak isteyeceksin..
İşte bu düşünceleri uygulayabildiğin anda da "büyüdüğünü" anlayacaksın..